Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες

 Στη Βόρεια Αρκαδία στους πρόποδες του βουνού Στύμφαλος βρισκόταν το χωριό και η λίμνη Στύμφαλος και Στυμφαλίδα αντίστοιχα. «Πήγαινε Ηρακλή να βρεις το βάλτο της Στυμφαλίας όπου κατοικούν τα όρνεα» είπε, ο Δάσκαλος στον Ηρακλή. Αυτά τα όρνεα κρύβονταν μέσα στη πυκνή βλάστηση, μεγαλόσωμα, σιχαμένα και άγρια, με σιδερένιο ράμφος ακονισμένο σαν σπαθί. Τα φτερά τους φαίνονταν σαν ατσάλινα βέλη και μπορούσαν να σχίσουν σχεδόν τα πάντα, τα νύχια τους ήταν δυνατά σαν το ράμφος τους. Φρόντισαν να κρυφτούν στο δάσος για να μην τους κατασπαράξουν οι λύκοι, αλλά εξελίχθηκαν σε όρνεα που έτρωγαν ανθρώπινες σάρκες. 
 Φτάνοντας ο Ηρακλής άκουσε τα πουλιά που έκραζαν βραχνά, απειλητικά και παράφωνα, είδε τα τρία μεγαλύτερα που ήταν άγρια και επιτίθονταν με ορμή. Ο Ηρακλής, προσπάθησε να τα σκοτώσει με το ρόπαλο και τα βέλη, χωρίς μεγάλη επιτυχία. Λέγεται πως ήρθε για βοήθεια η θεά Αθηνά και του έδωσε χάλκινα κρόταλα, για άλλους τα κρόταλα ήταν του ίδιου, τα οποία έκαναν εκκωφαντικό θόρυβο και έτσι μπόρεσε να τα ξετρυπώσει από την πυκνή τους βλάστηση. Σκότωσε τα περισσότερα, ξετρυπώνοντάς τα με τη βοήθεια του δυνατού ήχου των κροτάλων, και όσα απέμειναν έφυγαν μακριά. 

Στο ζώδιου του Τοξότη βλέπουμε την αλήθεια σαν όλο, χρησιμοποιώντας τα βέλη της σκέψης μας σωστά, αντικρίζουμε τον τελικό μας στόχο. Βλέπουμε την αλήθεια μέσα μας, σαν ένας ζηλωτής της εξέλιξης, σαν ένα πνεύμα που πετά ελεύθερα. 

Η θεά Αθηνά εδώ, βοηθά ώστε να βγει από την πλάνη, χτυπώντας κάθε τόσο τα κύμβαλα, αφυπνίζοντας στην ουσία την ύπαρξη, βλέποντας ό,τι κρυβόταν βαθιά. 

Οι βάλτοι είναι σύμβολα του νου και του συναισθήματος, συμβολίζουν όλο το νέφος των μορφών-σκέψεων όπου κάθε είδος όρνεου πρέπει να αποκαλυφθεί, ώστε να τα αντικρίσουμε και να τα νικήσουμε. Τα όρνεα συμβολίζουν τη σκληρή κακολογία (κουτσομπολιό), την περιαυτολογία (εγωιστική ομιλία), αλλά και την «ρίψη μαργαρίτων εμπρός στους χοίρους». Τι σημαίνουν αυτά; Λέγεται πως η κακολογία είναι πνευματική δολοφονία γιατί, παίρνουμε ό,τι δίνουμε, εξάλλου δεν μπορεί κάποιος να προσφέρει υπηρεσία χωρίς να διακατέχεται από καλοσύνη και αγάπη. Αν φροντίσουμε για την αβλάβεια στη σκέψη, στο λόγο και στην πράξη, η εχθρότητα αυτόματα παύει να εκφράζεται από την εγωιστική μας ύπαρξη. Και τέλος, δεν μπορούμε να μιλάμε με ανθρώπους για πράγματα που δεν είναι προετοιμασμένοι να δεχτούν ή να κατανοήσουν, δεν μπορούν οι μαργαρίτες να φυτρώσουν μέσα σε βαλτώδες έδαφος.