ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ

Ηρόδοτος: «Άμα έπος τε και έργον εποίει» ή «Αμ' έπος, αμ' έργον» Το 'πε και το 'κανε 
Ανώνυμος: Αβρόχοις ποσί χωρίς κόπο 
Ζηνόβιος: Αεί γεωργός εις νέωτα πλούσιος. Ο γεωργός πάντα αναμένεται να γίνει πλούσιος τον επόμενο χρόνο.
Θεόκριτος: Αεργοίς αιέν εορτά. Για αυτούς που δεν εργάζονται κάθε μέρα είναι γιορτή.
Ζηνόβιος: Ακλητί κωμάζουσιν φίλοι ες φίλων. Απρόσκλητοι εφορμούν οι φίλοι στα σπίτια των φίλων.
Ζηνόβιος: Άλλως άδεις. Τραγουδάς δωρεάν (δηλαδή προσπαθείς μάταια).
Μένανδρος: Ανήρ άβουλος εις κενόν μοχθεί τρέχων. Ο απερίσκεπτος μάταια κοπιάζει.
Μένανδρος: Ανήρ δίκαιος πλούτον ουκ έχει ποτέ. Δεν θα πλουτίσει ποτέ αυτός που είναι δίκαιος.

Αριστοτέλης: Άνθρωπος που δεν έχει φίλους ή ειναι θεός ή αγρίμι. Αριστοτέλης: Άπας ό βίος τών ανθρώπων φύσει καί νόμοις διοικείται. Η φύση και οι νόμοι ρυθμίζουν τη ολόκληρη τη ζωή των ανθρώπων.
Ευριπίδης: Απλούς ο μύθος της αληθείας έφυ Με απλά λόγια λέγεται η αλήθεια
Διογένης: Από μεν τα ήμερα τους κόλακες, από δε τα άγρια τους συκοφάντες. Από τα ήμερα ζώα το χειρότερο είναι οι κόλακες ενώ από τα άγρια οι συκοφάντες.
Μένανδρος: Αχάριστος, όστις ευ παθών αμνημονεί Αχάριστος είναι αυτός που ξεχνά ότι έχει ευεργετηθεί
Μένανδρος: Βίον καλόν ζής, άν γυναίκα μή έχεις. Περνάς καλή ζωή μόνο αν μείνεις ανύπαντρος.
Μένανδρος: Γέρων εραστής έσχατη κακή τύχη. Το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί είναι ο γέρος εραστής.
Σοφοκλής: Γήρας διδάσκει πάντα καί χρόνου τριβή. Τα γηρατειά και η τριβή με το χρόνο διδάσκουν τα πάντα.
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος: Γήρας τιμάν. Να τιμάς τα γηρατειά.
Σωκράτης: Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Σόλων ο Αθηναίος: Γηράσκω αεί διδασκόμενος. Ανάχαρσις ο Σκύθης: Γλώσσης, γαστρός, αιδοίων κράτει. Να είσαι εγκρατής με τη γλώσσα, την όρεξη και τις αισθήσεις σου.
Πυθαγόρας: Δουλεύειν πάθεσι χαλεπώτερον ή τυράννοις. Είναι χειρότερο να είσαι δούλος στα πάθη σου παρά σε τυράννους.
Αίσωπος: Είναι εύκολο να παριστάνεις το γενναίο από απόσταση ασφαλείας. Σωκράτης: Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Ένα γνωρίζω: ότι δεν γνωρίζω τίποτα.
Ανάχαρσις ο Σκύθης: Ερωτηθείς τί εστιν εν ανθρώποις αγαθόν τε και φαύλον; Έφη, γλώσσα. Όταν ρωτήθηκε τι είναι ταυτόχρονα καλό και κακό στους ανθρώπους; Απάντησε: η γλώσσα.
Πυθαγόρας: Η Αρχή είναι το ήμισυ του παντός.

Πυθαγόρας: Ισχύς και τείχος και όπλον σοφού η φρόνησις. Λαϊκή παροιμία: Κάλλιο 5 και στο χέρι παρά 10 και καρτέρει Θαλής: Κρατίστην είναι δημοκρατίαν την μήτε πλουσίους άγαν μήτε πένητας έχουσαν πολίτας. Η καλύτερη δημοκρατία είναι εκείνη που δεν έχει ούτε πολύ πλούσιος, ούτε πολύ φτωχούς πολίτες.
Πιττακός ο Μυτιληναίος: Μη έριζε γονεύσι, καν δίκαια λέγης. Να μην αντιδικείς με τους γονείς σου ακόμα και αν έχεις δίκιο.
Μένανδρος: Μη σπεύδε πλουτείν, μη ταχύς πένης γένη. Μην βιάζεσαι να πλουτίσεις γιατί μπορεί να γίνεις γρήγορα φτωχός.
Σόλων ο Αθηναίος: Μηδέν άγαν. Τίποτα να μην είναι υπερβολικό.
Ισοκράτης: Να μην κοροϊδέψεις κανέναν για τη συμφορά του, γιατί οι τύχες των ανθρώπων μπορεί να είναι κοινές και το μέλλον είναι αόρατο. Πυθαγόρας: Ο άνθρωπος είναι θνητός με τους φόβους του, και αθάνατος με τις επιθυμίες του.
Παροιμία: Όμοιος ομοίω αεί πελάζει Ανάχαρσις ο Σκύθης: Ονειδιζόμενος υπό Αττικού, ότι Σκύθης εστίν, έφη· Αλλ’ εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι. Στη μομφή από Αθηναίο ότι ο Ανάχαρσις είναι Σκύθης απάντησε: η δική μου ντροπή μπορεί να είναι η πατρίδα μου, εσύ όμως είσαι ο ίδιος ντροπή για την πατρίδα σου.
Όμηρος: Οπποίον κ´ είπησθα έπος, τοίον κ´ επακούσαις. Τα λόγια που λέμε στους άλλους, τέτοια λόγια θα ακούσουμε και εμείς.
Θαλής: Όσα νεμεσάς τω πλησίω, αυτός μη ποίει. Μην κάνεις ο ίδιος αυτά που μισείς στο διπλανό σου.
Αριστοφάνης: Ουδέν εστί θηρίον γυναικός αμαχώτερον. Δεν υπάρχει θηρίο πιο ακαταμάχητο από τη γυναίκα.
Μένιππος (Λουκιανός): Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος Άγνωστος: ουκ εν το πολλώ το ευ αλλά εν τω ευ το πολύ Αριστοτέλης: Πάντες άνθρωποι του ειδέναι ορέγονται φύσει. Είναι στη φύση του ανθρώπου η επιθυμία για τη γνώση.
Σοφοκλής: Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει. Πολλά τα δεινά, τίποτα όμως τόσο δεινό όσο ο άνθρωπος.
Πυθαγόρας: Πράξης, δ´ αισχρόν ποτε μήτε μετ´ άλλου μήτ´ ιδίη. Πάντων δε μάλιστ´ αισχύνεο σαυτόν. Να μην κάνεις ποτέ άσχημες πράξεις, ούτε με παρέα, ούτε μόνος. Και περισσότερο από όλους να ντρέπεσαι τον εαυτό σου.
Αριστοτέλης: Πρός ζωήν αγαθήν, ή παιδεία καί ή αρετή μάλιστα άγουσιν. Η παιδεία και η αρετή σε οδηγούν με βεβαιότητα στην έντιμη ζωή.
Αισχύλος: Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη πταίσας μογής. Μην κλωτσάς τα αγκάθια γιατί μπορεί να πληγωθείς. Εν ολίγοις μην πηγαίνεις γυρεύοντας.
Πυθαγόρας: Τα επίπονα των ηδέων μάλλον ηγού συντελείν εις αρετήν. Τα επίπονα και όχι τα ευχάριστα να θεωρείς ότι θα σε οδηγήσουν στην αρετή.
Ηράκλειτος: Τά πάντα ρει. Σωκράτης: Τας μεν πόλεις αναθήμασι τας δε ψυχάς μαθήμασι δει κοσμείν. Τις πόλεις πρέπει να τις στολίζουμε με αγάλματα, ενώ τις ψυχές με αρετές.
Θαλής: Τί δύσκολον; Το εαυτόν γνώναι. Τι είναι δύσκολο; Το να γνωρίσεις τον εαυτό σου.
Κωστής Παλαμάς: Το καλό πρέπει να το παίρνουμε όπου το βρίσκουμε.
Δημοσθένης: Το να θυμίζεις σε έναν άνθρωπο τα καλά που του έχεις κάνει είναι σα να τον κατακρίνεις Αριστοτέλης: Φύσει μέν ἐστιν άνθρωπος ζώον πολιτικόν. Ο άνθρωπος είναι από τη φύση του κοινωνικό ον.
Χείλων ο Λακεδαιμόνιος: Χρόνου φείδου. Να αξιοποιείς το χρόνο σου.
Αριστοτέλης: Ώσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω και πόλις, μη όντων νόμων, καταλύεται. Όπως το σώμα πεθαίνει όταν δεν έχει ψυχή, έτσι και η πόλη διαλύεται αν δεν υπάρχουν νόμοι.